Het niet meer zien zitten van de pijn

Het niet meer zien zitten van de pijn, dat was iets waar ik weinig van liet zien, maar dat was er wel.
Ik probeerde zo min mogelijk aan mijn omgeving te laten merken dat ik pijn had. Want wat konden zij er aan doen? Ze konden het niet oplossen en ergens wilde ik ook geen medelijden hebben.
In de tijd dat de pijn vanuit mijn voet door mijn hele lichaam naar mijn hoofd trok, hielpen pijnstillers toch niet. Ik nam ze daarom niet meer in, toen ik dat gemerkt had.

Het niet meer zien zitten van de pijn maakt je somber

Ik werd vaak somber door de pijn. Wat ik graag wilde doen, kon ik niet doen of letterlijk alleen met pijn en moeite. Andere dingen lukte helemaal niet meer, waardoor ik ook bang was voor de toekomst. Zou ik nog wel in mijn huis kunnen blijven wonen? Kon ik nog wel zelfstandig blijven of zou ik volledig afhankelijk worden van anderen? Geen vrolijke gedachten en dat maakte mij daarom somber, ik zag er vaak depressief uit hoorde ik later. Mensen waren blij toen ze mij weer zagen lachen en ik minder somber was.

Zelf merkte ik dat verschil ook. En nog wel eerder dan mijn omgeving het in de gaten had. In eerste instantie kon ik makkelijker lopen, beter door mijn neus ademhalen omdat die niet meer verstopt zat.
Toen ik weer steeds meer kon, zag mijn omgeving dat ook. Tijdens het sporten kreeg ik complimenten, daardoor groeide mijn zelfvertrouwen nog meer. Ik kreeg minder last van beperkingen, waardoor ik zelfverzekerder werd. Ik kon weer vertrouwen op mijn eigen lichaam, het liet mij niet meer in de steek.

En het belangrijkste was natuurlijk wel dat ik geen pijn meer had. Niet meer op plekken die geraakt waren toen ik was aangereden. Maar ook niet meer van plekken van latere blessures. En al helemaal niet meer van de oorpijn, waardoor ik soms met mijn hoofd tegen de muur wilde slaan om de pijn te overstemmen. De tijd van het niet meer zien zitten van de pijn was voorbij.

De echte oorzaak van de pijn oplossen

Ja, na de aanrijding kreeg ik steeds meer klachten. En na elke ziekte of blessure, kwam ik net niet terug op het niveau van er vlak voor.
Voor een deel kwamen er steeds meer medicijnen bij en met enige regelmaat had ik een antibioticakuur.
Wat ik toen nog niet wist, was dat de medicijnen alleen de klachten onderdrukten. Ze losten de oorzaak niet op.

Pas toen ik de oorzaak ging oplossen, veranderde er wat.
Hoewel de klachten heel verschillend waren, werden ze door hetzelfde veroorzaakt. Ik had niet geleerd om te gaan met emoties, ik mocht ze niet uiten.
Ja, het was best moeilijk en eng in het begin om te gaan voelen. Kijken wat of waar er in je lichaam iets reageert en dat dan benoemen.
Ik durf ook best toe te geven dat ik eerst best heel sceptisch was of het zou werken.

Maar … toen ik al na de eerste keer kleine verschillen opmerkte, was ik al meer overtuigd dat dit goed was voor mij.
Hoe meer ik oploste, hoe meer ik weer kon. En dat smaakte naar meer en stimuleerde mij om vol te houden.

Wanneer ga jij de oorzaken oplossen?

Lees verder als je meer wilt weten over hoe je somberheid kunt aanpakken.
Of kijk op mijn andere site als jij je depressief voelt na een ongeluk.

Klik op de link als je meer wilt lezen over je angst de baas.