Hoogtepunten en dieptepunten, we kennen ze allemaal wel.

Hoogtepunten vier je soms wel en soms niet. Dat ligt er aan hoe je bent opgevoed en of je het waard vindt.
Regelmatig heb ik iets voor mijzelf gekocht als ik na een flinke terugval door een ernstige blessure iets weer kon. Want dat had ik mijzelf in het vooruitzicht gesteld. Een stuk externe motivatie en een reden om mijzelf iets te gunnen.
Maar vaak vinden we dat we niet mogen opscheppen over wat we bereikt hebben. Dus deze hoogtepunten laten we stil voorbijgaan.

Dieptepunten willen we vaak niet weten voor de buitenwereld, net alsof we ons ervoor schamen.
Dat je alweer een extra klacht erbij hebt, dat wil je niet van de daken roepen. Je vertelt het alleen degenen die het echt moeten weten, zoals je huisgenoten of directe collega’s.
Aan de andere kant zorg je er zo zelf voor dat anderen geen rekening kunnen houden met jou of je niet kunnen helpen.

 

Hoogtepunten en dieptepunten geven je inzichten

 

Wanneer je terugkijkt naar een periode, dan merk je wat je voorheen niet kon en nu wel weer. Daar mag je best trots op zijn.
Als je terugkijkt en alleen ziet dat je nu minder kunt, dan word je somber over het verlies.

Je kunt kijken naar wat goed gegaan is en je de volgende periode weer zo wilt doen.
Daarnaast kun je kijken naar wat niet goed ging en wat daar de oorzaak van was. Dan weet je wat je anders mag doen bij een soortgelijke situatie.

Je kunt natuurlijk ook gaan voor meer hoogtepunten dan dieptepunten. Dat kun je doen door met mij aan de slag te gaan.
Van 12 jaar steeds meer dieptepunten en terug knokken na een nieuwe blessure of ziekte, is dat in nog geen 12 maanden compleet veranderd.

Natuurlijk is mijn leven niet alleen rozengeur en maneschijn, heb ik ook tegenslagen gehad.
Maar er is iets veranderd, namelijk hoe ik met de emoties die hierbij horen omga. 

 

Een andere manier van omgaan met emoties

 

Ik heb geleerd dat ik niet mocht huilen. Boos zijn of teleurgesteld, het was toch niet belangrijk, dus ophouden nu en mij niet zo aanstellen.
Dus wat doe je dan? Je slikt alles maar in, want in straf had ik geen zin.

Toen ik aan de slag ging met een snelle en effectieve manier van opruimen van al deze emoties, kon ik vanaf de eerste sessie al een verschil merken.
En na een paar weken zag mijn omgeving het ook. Ik kon namelijk meer en daardoor zagen ze mij weer lachen. En ik kreeg mijn zelfvertrouwen weer terug.
Een paar maanden later kon ik beginnen met het afbouwen van medicijnen en 11 maanden nadat ik begon met deze grote opruiming was ik van zowel mijn klachten als medicijnen af.

Het fijne is dat deze methode toe te passen is zonder therapeut. Dus je kunt zelf problemen voorkomen als er iets is.

Dat alles is zo fijn, dat ik mij hierin gespecialiseerd heb. Want ik gun iedereen zo’n metamorfose.

 

Wanneer maak jij van slechte herinneringen slechts herinneringen?

Laat hieronder een reactie achter wat jij gaat doen.

Je kunt gelijk een afspraak maken in mijn agenda.

Neem contact op als je eerst kennis wilt maken.

 

Heb je net als ik geleerd om je emoties in te slikken? Lees dan al mijn blogs rond dit thema.