Ik ben bang om te voelen

Ik ben bang om te voelen, want ik weet niet wat ik tegenkom.
Want de pijn die ik voel, zegt wel dat er iets niet klopt. Maar als ik dat onder ogen kom, wat komt er dan allemaal boven? Kan ik dat wel aan of is het teveel?

Aan de andere kant, die pijn komt telkens terug.
Zo had ik bijvoorbeeld 1 of 2 maal per jaar een keelontsteking of was ik mijn stem kwijt.
De oplossing van de huisarts was een antibioticakuur.
Nu weet ik dat ik dingen niet kon zeggen, achteraf weet ik niet meer of ik het niet wilde of durfde te zeggen. Ook weet ik niet meer precies wat dat dan was.

Wat ik wel weet, is dat toen ik begon met het opruimen van alle ingeslikte emoties, ik mijn stem niet meer kwijt ben geweest. Ik heb geen last meer van keelontstekingen of verkoudheid of griep, om maar even in dat gebied te blijven.

Ik ben bang om te voelen, want dat heb ik nooit geleerd

Net zoals we niet geleerd hebben om onze emoties te laten zien, en ze dus maar inslikken, hebben we niet geleerd om te voelen.
Natuurlijk voel je met de tast wel of iets ruw aanvoelt of zacht is. Maar dat is wat anders dan voelen wat er in je lichaam aan de hand is.

Leren voelen is iets wat je niet van de ene op de andere dag leert. Het is iets wat we als klein kind wel konden en onze verre voorouders konden het en dieren doen het ook.
Denk maar aan de plekjes die gewonde dieren zoeken om rustig te sterven. Of de baby die huilt vanwege krampjes.
Alleen hebben wij als volwassenen andere manieren om te zeggen dat er wat is en dat doen we vanuit ons hoofd. We bedenken wat we willen zeggen en spreken het uit.

Door te voelen wat er in je lichaam aan de hand is, krijg je waardevolle informatie.
Deze informatie geeft aan wat je nog mag oplossen. Welke emoties en blokkades er in je lichaam zitten die vroeg of laat klachten geven.

Je kunt weer leren voelen en luisteren naar je lichaam

De techniek waar ik mee in aanraking kwam, zorgde ervoor dat ik niet alleen van de terugkerende klachten aan de luchtwegen afkwam. Ik liet ook alle andere klachten achter mij die ik na mijn aanrijding had ontwikkeld. En zelfs van alle vage klachten die ik al eerder had, zelfs van de menstruatieproblemen als tiener (waardoor ik zonder klachten door de overgang kwam).

Dat klinkt haast onwerkelijk, maar is wel waar. Hierdoor kwam ik met meer plezier in het leven te staan, maak ik mij geen zorgen over de toekomst. En dat maakt dat ik veel meer zelfvertrouwen heb.
Nog een keer naar links kijken, het verleden, kan voor jou ook een nieuwe kijk op de toekomst geven, een die veel kleurijker is.

Ik heb alleen gewerkt aan wat ik voelde toen ik bijvoorbeeld zei dat ik geen voorlichting had gekregen en voor het eerst ongesteld was. Dat het maandverband van mijn moeder groot was voor een meisje van 10 en ik altijd veel lijn had.
Ja, wat voelde ik toen: angst voor het onbekende, onzekerheid over wat er gebeurde. En later de pijn waar ik niet blij mee was.
Door dit een stem te geven, deze gevoelens en gedachten te uiten, kon ik het afvoeren en had ik er geen last meer van. Via een stopweek inlassen met de pil, kon ik er mee stoppen en kwam ik al snel in de overgang en heb ik geen klachten gehad. Terwijl een eerdere stoppoging van de pil niet ging en ik dacht dat ik die altijd moest blijven slikken.

Met deze techniek kan ik jou ook helpen, want ik heb mij daarin verdiept.

Hoe lang zeg jij nog “Ik ben bang om te voelen?”

Heb je net als ik geleerd om je emoties in te slikken? Lees dan al mijn blogs rond dit thema.