Ik voel mij alleen. Herken je dat gevoel ook al ben je omringd door vele mensen?
Waar komt dat gevoel dan vandaan?
Het antwoord is eigenlijk heel eenvoudig, je mist de verbinding met deze mensen. De bekende “klik” die je met iemand hebt, ontbreekt.
Je merkt dat je geen contact krijgt met de mensen om je heen, ook al sta je in een groepje te praten. Er is geen echte connectie van wederzijdse belangstelling, het blijft allemaal oppervlakkig.
Daarnaast merk je dat jij je aandacht er niet bij kunt houden of je hebt het gevoel dat je er niet echt bij bent.
Ik voel mij alleen staan
Ook in een relatie kun jij je alleen en eenzaam voelen. Het kan komen doordat jullie iedereen eigen weg gaan, door iets wat veel impact heeft en ieder er anders mee omgaat. Het kan ook zijn dat jullie andere behoeftes en interesses ontwikkelen door een andere werkkring bijvoorbeeld.
Met name na een traumatische gebeurtenis, kun je het gevoel hebben dat je er alleen voor staat.
Dat gevoel kun je dan vooral hebben als de ander en jij niet kunnen praten met elkaar over wat er is gebeurd. Als de een behoefte heeft om te praten en de andere dat niet lukt. Ik laat dan even in het midden of dat willen of kunnen is, want niet iedereen heeft geleerd om te praten over emoties en gevoelens. In dat geval is er sprake van niet kunnen, het niet willen kan komen omdat de ander bang is. Die angst kan zijn om het niet onder ogen durven te zien of om zich kwetsbaar op te stellen.
Het is belangrijk dat je dan niet je emoties inslikt. Zoek toch een uitweg om ze te uiten. Voor de een kan dat een dagboek zijn, voor de ander kan dat creatief bezig zijn.
Je gevoelens en emoties opruimen
Het gevoel dat je er alleen voor staat is niet fijn, weet ik uit ervaring. Alleen wist ik toen nog niet wat ik nu weet.
Geen familie waar ik bij terecht kon voor de arm om mijn schouder. Niet geleerd hoe om te gaan met emoties, ik mocht niet huilen bijvoorbeeld.
Dus bij mij was het een kwestie van alles inslikken en opkroppen, wat er uit eindelijk voor zorgde dat ik klachten kreeg. Niet echt zo heel erg bijzonder: blessure gevoelig en nog vaker verkouden en/of een keelontsteking.
Pas veel later kwam ik er achter dat dit inslikken samenhing met mijn klachten.
Toen ik in aanraking kwam met EFT, veranderde dat. Alles wat ik 50 jaar lang had ingeslikt, loste op.
Vanaf de eerste sessie merkte ik verschil. Dat was letterlijk een verademing, want door overgevoelige neusslijmvliezen, ademde ik al zo’n 30 jaar constant door mijn mond. Daarna verdwenen steeds meer klachten en vervolgens ook nog mijn medicijnen.
Wanneer ga jij dit gevoel oplossen?
Laat hieronder een reactie achter wat jij gaat doen.
Je kunt gelijk een afspraak maken in mijn agenda.
Neem contact op als je eerst kennis wilt maken.
Lees verder als je meer wilt weten over hoe je depressiviteit kunt aanpakken.