Tijd voor hobby’s

Tijd voor hobby’s, in ons drukke leven is dat iets wat je echt mag inplannen.

Voor mij was dat vooral het zwemmen, en dan met name aqua-joggen en zwemles geven. Dat laatste deed ik al vanaf mijn zestiende, ik deed veel meer dan alleen lesgeven. En dat kostte mij steeds meer energie, zodat ik er op het laatst geen ontspanning meer uit haalde.
Het aqua-joggen was nog wel leuk, met een gezellige groep. Maar als jongste overal de meeste moeite mee hebben, vond ik echt niet leuk. Als 50- voorbij gelopen worden door 80+ mede-sporters was echt een ding voor mij als zwemster in hart en nieren.

Wel tijd voor hobby’s, maar het is geen ontspanning

Mijn sportgroep was heel begripvol. Na elke ziekte of blessure moedigden ze mij aan, kreeg ik complimenten als ik het weer wat langer vol kon houden.
Maar ik voelde mij als verantwoordelijke op het zwembad na 30 jaar niet meer blij. Ik haalde er geen energie meer uit, het kostte alleen maar energie. Met pijn in mijn hart heb ik toen besloten om niet meer wekelijks naar het zwembad te gaan.
Wat een gemis in de eerste weken, ondanks alles. Het zat zo in mijn systeem ingebouwd.

Ook andere hobby’s gingen niet zoals ik dat eerst deed. Ik kook graag, maar ja dan moet je staan. Lezen dan, ook niet echt, want ik moest met mijn been omhoog zitten, dus ik zat niet gemakkelijk. In bed moest ik een kussentje bij mijn voet leggen, omdat ik anders niet goed kon liggen.

En dat alles zorgde ervoor dat ik mij niet meer goed kon ontspannen. Ik kan beter zeggen dat het toch proberen van iets leuks mij juist extra energie kostte.
Daarnaast werd ik er ook somber van, want was dit de rest van mijn leven? Als veertiger had ik daar wel een andere voorstelling van.

Mensen zagen mij zelden ontspannen lachen, vrolijk zijn, want zo voelde ik mij niet meer. Ik maakte mij zorgen over de toekomst, was bang dat ik nog minder zou kunnen en volledig afhankelijk van anderen zou worden.

Er was wel een andere “hobby” in de plaats gekomen: oefenen.
Het oefenen heb ik jaren gedaan, vrijwel dagelijks, om zoveel mogelijk te kunnen blijven doen. Zowel de oefeningen van de sportarts / fysiotherapie als de psycholoog. Overigens mocht ik na de oefeningen van de sportarts geen trap lopen. Dus daarna naar bed, soms nog wat tv kijken.

Nu kijk ik uit naar mijn tijd voor hobby’s

Ik had mij er uiteindelijk min of meer bij neergelegd dat ik telkens wat meer moest inleveren. Want ik had wel gemerkt dat mijzelf verzetten en ervan balen juist averechts werkte.
Maar dat ik steeds weer wat kon terughalen, dat had ik niet verwacht. Ik ben niet naar een wonderdokter gegaan. En ik heb het ook niet cadeau gekregen, ik heb er echt wel voor gewerkt.

Er is iemand op mijn pad gekomen die mij hielp om alle emoties die ik niet had mogen uiten op te lossen.
Weer vrijwel dagelijks bezig met het huiswerk. Maar dit keer was er vanaf het begin een verbetering merkbaar. Dus dat smaakte naar meer, ik wilde alles er uit halen wat er in zat. Ik was super gemotiveerd om verder te gaan met wat we in de sessie hadden gedaan.
Zo ben ik van mijn klachten afgekomen en heb ik in overleg met mijn huisarts ook de medicijnen kunnen afbouwen.

Daarna met hulp van een natuurgeneeskundige heb ik alle oude medicijnresten uit mijn lichaam verwijderd. Bijkomend voordeel was dat ik van overgewicht naar een goed gewicht voor mijn lengte ben gegaan. Mijn eetpatroon is heel anders geworden.

Ik lach weer, voel mij fit en kan alles weer doen waar ik zin in heb.

Wil jij ook weer ontspanning uit je hobby’s halen?

Lees verder als je meer wilt weten over hoe je depressiviteit kunt aanpakken.