Ik was bij de arts

Ik was bij de arts geweest voor controle en voor en na had ik een ander gevoel.
Soms omdat ik mij niet gehoord voelde.
Een andere keer omdat ik vergeleken werd met andere mensen.
Of omdat ik iets anders hoorde dan dat er door een fysio gezegd was dat hij besproken had. Want als de arts zegt dat ik meer moet bewegen en de fysio zegt dat ik genoeg beweging heb, is dat het tegenovergestelde.

Ik voelde mij dan bijvoorbeeld:

• teleurgesteld omdat er niet echt was geluisterd naar wat ik vertelde
• boos omdat hij zei dat hij altijd goede resultaten bereikte, maar het bij mij niet werkte en ik een ongeluk had gehad en geen reumapatiënt in een rolstoel ben
• gefrustreerd omdat er iets niet klopte

Mogelijk heb je zelf nog wel meer voorbeelden.

Ik was bij de arts en nu voel ik mij …..

Laatst hoorde ik de uitspraak dat mensen soms sterven door de diagnose en niet aan de kwaal zelf.
Dat werd onderbouwd door iemand die al vele jaren met fase 4 kanker leeft. Hij gelooft dat het leven nog veel kan brengen en onderneemt veel.
En door iemand waarvan haar moeder geen last had van de chemo, want ze geloofde niet dat je haar kon uitvallen of misselijk worden. Maar toen diezelfde vrouw hoorde dat er niets meer aan gedaan kon worden en ze dat voor waar aannam, was het snel afgelopen.

Bij elke situatie of gebeurtenis of bericht denken we. We kunnen op een negatieve manier denken en op een positieve manier.
Zoals ik al eerder heb geschreven, onze gedachten zijn heel erg krachtig. Wat we denken wordt waarheid.
Maar wist je dat onze gedachten ook bepalen hoe wij ons voelen? Negatieve gedachten zorgen er daardoor voor dat we in de put zitten. Positieve gedachten zorgen er juist voor dat we de zonnige kant zien.

Je gedachten bepalen je gevoelens

Je gedachten over een gebeurtenis zijn er als eerste.
Daarna komen de gevoelens die daarbij horen.

Je kunt alles somber zien, je gevangen voelen en terug willen naar hoe het vroeger was.
Maar je kunt ook kijken naar de mogelijkheden die je nu hebt. Zien wat je nu anders kunt gaan doen, met je leven en met je werk.

Want je lichaam geeft niet voor niets een signaal af. Er is iets in jou waar je geen aandacht aan hebt gegeven toen het gebeurde of in je gedrag.
Dat kan zijn omdat je niet geleerd hebt om met je emoties om te gaan.
Het zou ook kunnen dat je niet op tijd rust neemt en altijd maar doorholt.
Misschien denk je altijd eerst aan anderen en zet jij jezelf op de tweede plaats.
Of een combinatie hiervan.

Je gevoelens bepalen je acties

Hoe jij je voelt door een gedachte, bepaalt wat je gaat doen.
Wil je vechten voor genezing?
Of leg jij je erbij neer dat het zo is en misschien wel slechter wordt en wacht je af? Je erbij neerleggen wil niet zeggen dat je iets ook accepteert.

Ik was bij de arts kan voor de een slecht uitpakken en voor de ander positief.
Met positieve berichten hebben we in de regel niet zo veel moeite. Die geven energie om dingen te doen. Dan trek je ook fijne dingen aan.

Het gaat er om hoe je met het slechte nieuws omgaat. Zie je het als kansen of denk je nog somberder dan wat de arts je heeft verteld?
Wanneer je somber bent over je toekomst, trek je deze energie aan. Dan gebeuren er ook vervelende dingen. Deze bevestigen in jouw ogen alleen maar wat je denkt.
Met als gevolg dat je de toekomst nog somberder in gaat zien. En ook dat wordt waar en voor je het weet zit je onder in een hele diepe put.

Ik gooi het roer om

Je kunt ook kijken naar de mogelijkheden die er wel zijn.
Zo was ik na mijn aanrijding en de scheiding erna heel blij dat ik meer uren kon werken bij mijn werkgever. Dat gaf veilig en vertrouwd gevoel, want zij kenden mij en wisten waar ik tegenaan liep.
Toen ik dat werk kwijtraakte, zat ik echt in de put, want wie zou mij nog aannemen met alles wat ik bij mij droeg? En hoe moest ik solliciteren en netwerken?

Maar gelukkig kwam ik in aanraking met de techniek waar ik het meeste mee werk. En al na de eerste keer merkte ik verschil. Ik had met de week minder last van mijn klachten en na een aantal maanden kon ik ook mijn medicijnen afbouwen. Een jaar later had ik geen klachten en medicijnen meer, maar nog geen baan. En dat stoorde mij helemaal niet. Want ik was niet meer somber gestemd.

Ik kreeg na een tijdje steeds meer behoefte om een andere weg in te slaan. Weg bij de cijfertjes, meer met en voor mensen doen. En zo ben ik begonnen om te leren hoe ik anderen kan helpen en doe ik nu wat ik doe.
Anderen helpen om de emoties die na een bezoek aan de arts spelen een plek te geven, zodat je er geen last van hebt. En ik leer jou hoe je dat in de toekomst gelijk na afloop kunt doen. Of als je ergens anders tegenaan loopt.

Ik was bij de arts en wil mijn gevoel veranderen!