Dit ben ik kwijt na mijn ongeluk: mijn been verder dan 90 graden buigen.
Veel mensen kunnen zich dat niet voorstellen als je dat zegt. Al helemaal niet als er niets aan jou te zien is.
En vaak beseffen ze niet dat ze zelf wel regelmatig met hun benen onder de stoel zitten. Iets wat ik niet meer kon.

Toen ik van al mijn klachten af kwam, kon ik mijn been dus ook weer buigen.
Ik zit nu graag in kleermakerszit, voelt ook erg prettig voor mijn rug, die ik dan rechter houd.

Dit ben ik kwijt na mijn ongeluk en daar baal ik van

Voor iedereen is iets anders belangrijk.
Dat wil dus ook zeggen dat als jij iets kwijt bent en dat erg vindt, dit voor een ander minder erg kan zijn.
En dat geldt uiteraard ook omgekeerd.

Na 4 weken spalk en gips, was ik van dat blok aan mijn been verlost. En met wat fysiotherapie zou alles weer in orde komen.
Maar ja, toen bleek dat wat anders te liggen. Toen werd zelfs zitten al een aandachtspunt voor mij.
Zitten met 1 been omhoog kost veel inspanning, want dat zit niet echt ontspannen. Dan maar beide benen omhoog, dat zit veel meer ontspannen. Maar nog steeds niet echt lekker ontspannen.
En wat dacht je van computerwerk met 1 been omhoog? En met mijn benen over elkaar onder mijn stoel, dat lukte ook niet.

Ik zei telkens tegen mijzelf: “Dit ben ik kwijt na mijn ongeluk” en daarmee hielp ik mijzelf nog verder in de put.
Alleen wist ik dat toen niet.
Ik weet nu dat ik pas verder kan als ik de situatie accepteer zoals die op een bepaald moment is.

Mijn emoties zijn opgelost en ik kan weer dingen doen

Inmiddels weet ik dat er nog meer speelde, niet alleen wat ik kwijt was.
Aan de ene kant was er de voorspelling van artsen over mijn herstel die niet uitkwamen.
Maar aan de andere kant zat nog iets veel belangrijkers. Namelijk dat ik niet wist hoe ik met deze emoties moest omgaan.

Toen ik aan de slag ging om alle emoties van 50 jaar op te ruimen, kreeg ik steeds meer terug van wat ik dacht voorgoed kwijt te zijn.
Hoe meer ik opruimde, des te meer ik weer kon doen. Op een snelle, zachte en effectieve wijze.
En dat is ook de werkwijze die ik in hoofdzaak gebruik. Vooral ook omdat je die zelf leert gebruiken, zodat jij je in de toekomst zelf kunt helpen.

Denk je dat je dan je hele leven op tafel moet leggen? Alsjeblieft niet, dat hindert de voortgang van het proces. Ik vraag je alleen wat je voelt als je aan een gebeurtenis terugdenkt. De gebeurtenis zelf hoef je niet helemaal uit te leggen.
Is reizen of de afstand voor jou een probleem? Omdat ik online werk, heb je daar geen last van.
Zie je op tegen lange trajecten terwijl je al zoveel moet? Niet nodig, ik werk met korte trajecten van 3 of 5 sessies.

Wat wil jij weer kunnen?

Lees verder als je meer wilt weten over hoe je depressiviteit kunt aanpakken.