Ik kom mijzelf telkens tegen, hoe vaak ik dat heb meegemaakt nadat ik was aangereden is niet te tellen.
Je denkt dat iets zo vanzelfsprekend is, maar dat blijkt het niet meer te zijn. Zoiets simpels als op mijn buik liggen slapen ging niet meer. Ik kon namelijk niet meer mijn voet strekken, daarom legde ik een kussentje op de overgang onderbeen en voet.
En zo zijn er nog vele voorbeelden te bedenken: nadenken als ik liep, in de tuin werken was een kwartier en er na de rest van de dag niets meer kunnen, huishouden duurde veel langer door alle pauzes.
Zo had ik vooral ook veel moeite om dit te accepteren.
Misschien kwam dit ook doordat ze toen ik uit het gips kwam dat ik volledig zou herstellen en dat niet de werkelijkheid was. Tenminste, niet de eerste 12 jaar.
Daarna ben ik in 1 jaar van al mijn later ontwikkelde, extra klachten en medicijnen afgekomen. Ik voel mij eerlijk gezegd zelfs beter dan net voor ik werd aangereden.
Hoe ik kom mijzelf telkens tegen verleden tijd werd
Er waren een paar factoren die een rol speelden bij de toename van klachten en het niet echt herstellen.
Vandaag wil ik de acceptatie uitlichten.
Ik was opstandig, het beloofde herstel bleef uit.
Voor mijn gevoel had ik levenslang en degene die mij had aangereden, was er af gekomen met een geldboete.
Wat ik niet wist dat er een andere reden was waardoor ik niet volledig herstelde. En wat ik ook niet wist, was dat ik niets kon veranderen, zolang ik de situatie van dat moment nog niet accepteerde en boos bleef op de ander.
De ander vergeven, er niet boos op blijven, is belangrijk om van die persoon los te komen.
Zolang je dat niet doet, blijf je met een soort koord met de ander verbonden.
Daarnaast is er de acceptatie van de situatie zoals die is. En de ander loslaten die jou iets heeft aangedaan, is daar een onderdeel van.
Maar het is nog belangrijker dat je niet tegen jezelf vecht door dingen anders te willen dan hoe ze op dit moment zijn.
Pas als je accepteert hoe het nu is, komt er ruimte om dingen te veranderen.
Mijn werkwijze om dat te veranderen
Dat is de reden waarom ik elke keer begin met zinnen als “Ik houd van mijzelf, ook al …” of “Ik accepteer mijzelf helemaal, ook al …”
Daarna gaan we alle negatieve dingen die je voelt benoemen: de pijn, de boosheid, het verdriet, de angst, wat je niet kunt en dat je ervan baalt.
Vervolgens gaan we deze dingen voorzichtig aan loslaten, er niet meer zo aan vast houden.
Uiteindelijk kun je kijken naar de positieve kant die je uit wilt.
Ik werk met een variant op het constant hetzelfde zinnetje opzeggen met Emotional Freedom Techniques.
Dat is er een waarbij je het als een verhaaltje vertelt, alsof je het tegen een vriend(in) hebt.
Omdat ik dat deel opneem, kun je het daarna thuis net zo vaak en lang herhalen als je zelf wilt. In elk geval tot je niets meer voelt reageren in je lichaam.
En dit proces herhaal je net zo lang tot je alles waar je tegenaan loopt hebt opgelost.
Wil jij jezelf niet meer telkens tegenkomen?
Laat hieronder een reactie achter wat jij gaat doen.
Je kunt gelijk een afspraak maken in mijn agenda.
Neem contact op als je eerst kennis wilt maken.
Heb jij behoefte aan meer liefde voor jezelf en minder streng zijn voor jezelf? Lees dan deze blogs over eigenliefde.