Ik wil gezellig meedoen, maar dat is na een ingrijpende gebeurtenis gemakkelijker gezegd dan gedaan als het niet meer zo soepel gaat.
Voor jou komt er heel wat bij kijken:
Ten eerste moet je dingen plannen, zodat je zo fit mogelijk ergens aan kunt meedoen. Maar ook hersteltijd inplannen voor erna.
Als tweede mag je dealen met de teleurstelling, van zowel jezelf als het toch niet lukt als van je gezelschap wanneer zij merken dat het niet gaat.
Ten derde loop je het risico dat anderen zeggen dat jij hun uitje hebt verpest en ze je zo een schuldgevoel aanpraten.
Al met al kan dat behoorlijk wat spanning met zich meebrengen, omdat je het voor de anderen niet alweer wilt verpesten. Want je voelt je nog schuldig van de vorige keer.
Maar ja, die spanning zorgt er nu net voor dat je belastbaarheid omlaag gaat, waardoor je juist minder kunt in plaats van meer.
Ik wil gezellig meedoen en kan dat ook
Ik ben echt op een punt geweest dat ik zei dat ze maar zonder mij moesten gaan. Want ik werd met migraine wakker van de spanning om aan de verwachtingen te voldoen.
Ik hoorde waar ik aan moest voldoen, hoe ik mij diende te gedragen als ik pijn had, het tempo niet kon volhouden. En dat ik ook moest praten ondanks dat ik na moest denken hoe ik mijn voet afwikkel en uitkijken dat ik niet op een steen stapte.
Maar de vraag die niet gesteld werd, was hoe ik het ervaarde en waarom ik niet kon kletsen onder het lopen. Ja, ik heb het wel gezegd, maar dat werd niet geloofd.
Als ze mij dan alleen lieten bijkomen, zat ik zo 2 uur alleen, waren ze de tijd vergeten.
Na mijn scheiding was er niemand meer aan wiens verwachtingen ik moest voldoen.
Als het toch niet zo goed ging, bleef ik gewoon ergens wat langer zitten. En ik had altijd een keukenhanddoek bij me, zodat ik met mijn been omhoog kon zitten.
Maar het opvallendste was wel dat ik merkte dat ik langer kon lopen. Puur omdat de spanning was weggevallen.
De metamorfose
De grootste verbetering kwam pas later, toen ik alles wat in mijn rugzak was opgeslagen er uit had gehaald.
Toevallig was de eerste sessie die ik kreeg op vrijdag en maandag ging ik met vakantie. Ik merkte al meteen een klein verschil. En hoe meer ik opruimde, des te meer kon ik weer doen.
Zo verdwenen al mijn klachten en zag mijn omgeving mij weer lachen. Ik kon zelfs mijn medicijnen afbouwen, uiteraard wel in overleg met de huisarts.
Op dit moment zijn er 2 spelbrekers die ik niet in de hand heb: het OV en het weer.
Maar bang dat ik een slechte dag heb en niet zo veel kan, dat ben ik niet meer.
En dat alleen doordat ik mijn motto heb toegepast: “Maak van slechte herinneringen slechts herinneringen.”
Omdat ik iedereen zo’n verandering gun, heb ik mij verdiept in deze techniek en ben ik mijn praktijk begonnen.
Gun jij jezelf ook zo’n verandering?
Laat hieronder een reactie achter wat jij gaat doen.
Je kunt gelijk een afspraak maken in mijn agenda.
Neem contact op als je eerst kennis wilt maken.
Heb jij het gevoel dat je niet gehoord wordt? Ik herken dat en heb er meer blogs over geschreven.