Luisteren naar je lichaam

Luisteren naar je lichaam? Wie weet vraag jij je af wat dat is en waarom ik hier een blog over schrijf.
Je lichaam geeft allerlei signalen af. Als je zonder handschoenen iets uit de oven wilt pakken, heb je pijn en laat je los. Wanneer je jezelf stoot, zeg je au. Dat zijn dingen die de meeste mensen wel herkennen.

Maar je lichaam geeft ook andere signalen af, die minder gemakkelijk te herleiden zijn voor veel mensen.
Zo is pijn in je nek en schouders iets wat met controle samenhangt. Je wilt ergens controle over houden, dat kunnen situaties zijn, maar ook mensen die moeten doen wat jij wilt.
De reden hiervoor kan zijn dat jij jezelf anders onveilig voelt of dat je denkt dat ze je anders niet serieus nemen.

Het belang van signalen

Ook signalen als hoofdpijn, misselijkheid geven aan dat je pas op de plaats mag maken. Er is iets in jou dat je eerst mag oplossen.
Natuurlijk kun je pijnstillers nemen en verder gaan met waar je mee bezig bent.
Besef wel dat je dan niets oplost, je luistert niet naar je lichaam, je negeert het.

“Wie niet luisteren wil, moet maar voelen” een uitdrukking die je wel eens gehoord hebt, of niet.
Vaak denken we dan aan kinderen die niet luisteren en dan gestraft worden.
Ons lichaam doet hetzelfde. Als je niet luistert, geeft het een sterkere boodschap af. En als jij jouw lichaam nog steeds negeert, wordt de boodschap nog krachtiger. Net zo lang totdat je wel luistert.

Soms is het genoeg om even rustig aan te doen, heb je te veel gedaan. Een andere keer is de oorzaak wat dieper en / of ligt die minder voor de hand.
Ga eens bij jezelf na of je wel eens een dichtgeknepen keel of een brok in de keel hebt gehad. Kun jij je nog herinneren wat er toen aan de hand was?
De kans bestaat dat toen een van de volgende dingen speelde:

• je durfde niet te zeggen wat je wilde zeggen
• het was verboden om wat te zeggen
• je slikte je emoties (bijvoorbeeld verdriet) in

Luisteren naar je lichaam is nodig om klachten te voorkomen

Het is helemaal niet erg als je een keer je niet uitspreekt. Ook is er nog niets aan de hand wanneer je een keer je verdriet inslikt.
Maar als dat je standaard gedrag is, dan kun je op den duur wel allerlei klachten ontwikkelen.

Dat was ook bij mij het geval, alleen wist ik dat toen niet.
Na mijn aanrijding, hield mijn relatie geen stand. Een vervelende scheiding volgde en terwijl ik daar in zat, was er het expertise onderzoek. Ik had toen ineens een veel te hoge bloeddruk.
Amper een half jaar op mijzelf en ik kreeg een zweepslag precies op de plek waarvan ik altijd zei dat die na de aanrijding snel verkrampte. Nog geen maand eerder was de verzekeringsprocedure afgesloten en niet met het gehoopte resultaat.
Daarna was er telkens weer wat anders, of een blessure of een keelontsteking of mijn huid raakte geïrriteerd.

De oplossing lag in steeds meer medicijnen en regelmatige antibiotica kuren.
En ondertussen leverde ik steeds meer in, werd ik steeds somberder over de toekomst.

Toen ik na mijn ontslag wel aan de slag ging om ballast op te ruimen, gebeurde er iets bijzonders.
Ik kreeg steeds minder klachten en kreeg daardoor meer energie en weer zin in het ondernemen van allerlei dingen.
In dat proces leerde ik om te voelen wat er in mijn lichaam gebeurde als we het ergens over hadden.

Durf jij het aan om te gaan luisteren naar je lichaam?